Week 2 - eerste stageweek

Nadat we tijdens onze eerste week konden wennen aan het land en de taal, was het deze week tijd voor het avontuur op Universidad de Concepción (UdeC). Daar gingen we dan op maandagochtend met gezonde spanning richting de faculteit. We werden opgevangen door de secretaresse van de decaan waar we vervolgens de nodige administratieve rompslomp hebben gedaan. Daarna werden we welkom geheten door de de vice-decaan en als laatste moesten we op audiëntie komen bij drie andere belangrijke mannen, waar onder de decaan zelf. Het voelde wel een beetje vreemd om tegenover drie serieus kijkende, oude mannen in witte jassen te vertellen waar je vandaan komt en waar je woont. We werden ook getest op onze Spaanse taal (uit het niets moesten we in het Spaans zeggen waarom we in Concepción wilden studeren). Uiteindelijk hebben ze ons hun mobiele telefoonnummer gegeven… Misschien omdat ons Spaans zodanig slecht was dat ze bang waren dat we ons niet zouden redden, maar we houden het er maar op dat ze gewoon bezorgd zijn om uitwisselingstudenten!
Na deze eerste kennismaking hebben we een rondleiding over de campus gekregen van een medestudent tandheelkunde die heel aardig was (gelukkig spreekt ze Engels!) en ons van alles heeft laten zien. De campus is ontzettend mooi met parken, grasvelden, standbeelden en vijvers (inclusief zwanen). We kunnen ons goed voorstellen dat het in de zomer geweldig is om hier tijdens de pauzes de tijd te verdrijven! De medestudenten bevestigden gelukkig ook onze mening over de stad Concepción (lelijk, saai en grijs) en vertelden dat zij deze universiteit juist hadden gekozen vanwege de mooie campus (en omdat hij natuurlijk goed aangeschreven staat in vergelijking met de vele andere universiteiten).
‘S middags was het dan eindelijk tijd voor onze eerste kennismaking met de echte tandheelkunde, en wel op de prekliniek. We hebben ons de hele week gevoeld alsof we weer in ons eerste of tweede studiejaar zaten! Voor de tandheelkundige lezers onder ons; inharsen, standaardpreparaties maken en opnieuw leren boren met indirect zicht behoorden tot ons programma. Vooral de andersoortige kroonpreparaties en preparaties voor een hoekopbouw waren vrij nieuw voor ons en we hebben de nodige lachbuien gehad wanneer onze docent het werk nakeek en telkens hoofdschuddend hardop ‘noooooo noooooo Anouk! Noooooo nooooo Juliëtte!’ over zaal riep. Gelukkig deden we het ook wel eens goed en waren we ineens de ‘champion’! We hebben ons in ieder geval goed vermaakt tijdens de eerste week op de universiteit en we zijn zeer benieuwd hoe het straks gaat wanneer we echte patiënten gaan behandelen.

Het weer in Concepción was redelijk goed afgelopen week, maar ondanks dat we af en toe de zon gezien hebben, zijn we toch maar heel stiekem twee elektrische kacheltjes gaan kopen. Wat een goede investering! We hadden nooit gedacht dat we zo blij konden zijn met een beetje warmte op onze slaapkamer. Geweldig! Dit maakt het huis een stuk comfortabeler en het is zo niet meer vervelend om een avondje thuis te blijven.

Donderdagmiddag waren we onverwachts vrij vanwege een protestmars van de studenten. Ze willen graag gratis of goedkoper onderwijs en protesteren regelmatig om dit voor elkaar te krijgen (3000 dollar per maand is ook best duur). Vaak gaat dit gepaard met geweld en onrust in de stad, dus de universiteit ging uit voorzorg dicht. We hebben dankbaar gebruik gemaakt van deze vrije middag en zijn door drie meiden van tandheelkunde meegenomen op een tour door de omgeving. We zijn gaan lunchen in een klein dorpje naast Concepción (hebben empenadas gegeten en heerlijke verse sap gedronken) en hebben de lagoon van San Pedro de la Paz bezocht in de buurt. De zon kwam door en het was heerlijk rustig buiten de stad. Na dit bezoek en de nodige fotosessies zijn we doorgereden naar het strand. Geweldig! Sowieso is het idee van de Grote Oceaan is heel erg leuk, maar wat het nog extra bijzonder maakte is dat het zand zwart is vanwege de vulkanen en de mijnen in de buurt. Heel erg apart om te zien. Het water is hier altijd heel erg koud en wordt niet warmer dan 20 graden. Zwemmen gaat hem dus helaas niet worden, maar natuurlijk hebben we hem wel even gevoeld ;)

Vrijdagavond was het plan om wat cocktails te gaan drinken in de buurt, maar deze avond liep net even anders dan gepland. We weten niet hoe het kwam, maar ineens zat het hele huis vol met verschillende mensen en zaten we midden in een spontaan huisfeest! Ontzettend gezellig en het was een mooie gelegenheid om ons Spaans te oefenen (dat een stuk makkelijker gaat na wat wijntjes). Het blijkt dat er best veel uitwisselingsstudenten zijn, maar dat ze allemaal uit Zuid-Amerika of Spanje komen, dus de Engelse skills ontbreken bij velen. Ook hier vloeide de Pisco rijkelijk en hebben we geleerd dat er verschillende soorten bestaan met elk hun eigen smaak!
Het weekend was dus goed ingeluid en de rest van het weekend was het ook nog eens ontzettend mooi weer! We hebben hier dan ook goed gebruik van gemaakt en zijn op zaterdag naar Lota geweest, een mijnenstad ten zuiden van Concepción en hebben hier een tour in een mijn gehad door een oud mijnwerker. De mijn gaat 35m diep onder de zee. Het was heel interessant om te zien hoe de mijnwerkers leefden en werkten in de donkere mijnen en hoe zwaar en gevaarlijk werk dit was (Lichamelijk zwaar, explosiegevaar, kans op vergassing) . Na deze indrukwekkende rondleiding zijn we naar een park geweest, dat vroeger de achtertuin was van de mijneigenaren. Dit park was heel groot met allerlei patio’s en standbeelden en met een van de meest geweldige uitzichten ooit! Hier hebben we de zonsondergang gezien en het voelde net alsof we aan het einde van de wereld waren. Genieten dus! Deze dag hebben we afgesloten in een Peruaans restaurant, we weten nu dat ze ook in dat land geweldig lekker eten hebben. Dat belooft dus veel goeds voor ons bezoek aan Peru.
Op zondag scheen de zon nog steeds en hebben we het dorp Talcahuano, een paar kilometer ten noorden van Concepción bezocht. Hier stond ons een geweldige verrassing te wachten… een groep zeeleeuwen die voor de kust van Talcahunao leeft! Ontzettend grote beesten die heel indrukwekkend waren om te zien in het wild en van zo dichtbij. Ook bizar om te zien hoe behaard deze beesten zijn, hoe ze letterlijk over elkaar heenlopen en hoe erg ze stinken!
Tijdens een rondvaart in de baai hebben we dan ook naar hartenlust, als echte toeristen, honderden foto’s gemaakt. Daarnaast zijn we op een Peruaans oorlogsschip geweest, dat door de Chilenen tijdens de ‘War of the Pacific’ is gekaapt. Hier hebben we heerlijk genoten van de zon en de matrozen genoten van ons... er komen natuurlijk ook niet zo vaak blonde Europese dames op hun schip! Een andere leuke verrassing was dat er op de kade een autootje stond met echte gemalen koffie. We hebben genoten van een grote cappuccino en een ‘kuchen’ (een lekker stuk taart met een Duitse naam vanwege de Duitse invloeden hier) in het brandende zonnetje. Lekker, want ze hebben hier in Chili alleen maar oploskoffie, en verwend als we zijn slaan we die toch maar over.

Morgen begint onze tweede week aan de universiteit. Als het goed is gaan we dan voor het eerst meekijken met patiëntbehandelingen. Op naar ons volgende avontuur dus!

Liefs, Nouk en Juul